After Hours

Om te ontsnappen aan de dagelijkse rush of juist op zoek te gaan naar wie we zijn staan we met ‘After Hours’ voor de poorten van een nachtclub. En juist voor die ingang schittert het Zijn van adolescenten in filmische beelden voorbij. Want voordat je de toegangspoort van een club binnenstapt om naar de gallemiezen te gaan, passeer je eerst een andere poort: de nacht.

Waar de één bij het vallen van de nacht naar bed gaat, ontwaakt juist de ander. Daar waar we los kunnen gaan in een warm bad van alcohol terwijl we ons onderdompelen in een zweterige massa.  Drugs en de herhalende beats van de muziek die als een trance op ons inwerken.

Een plek waar we onszelf kunnen zijn? Want is het ook niet dé plek van oppervlakkig contact, onveiligheid, gezien willen worden, neuken en geneukt worden, afwijzing, comazuipen, overdosis, collectieve eenzaamheid en het overschrijden van grenzen? En dan wanneer de zon opkomt we naar huis fietsen om in (een) bed te belanden waar daar de oorverdovende piepende stilte toeslaat die de avond echt onvergetelijk maakt. Waarom willen we grenzen opzoeken? Niet slapen, het dagelijkse vergeten, verliefd worden, harten breken en gebroken worden en die diepe confrontatie met onszelf aangaan? Wat bezielt ons in hemelsnaam om die club binnen te stappen?

‘After Hours’ is een rauwe, filmische voorstelling waarin we de mens laten zien die uit de beschutting treedt en het slachtoffer is van vooral onze menseigen onverdraagzame driften en angsten. Deze voorstelling is gemaakt met 9 mbo-studenten van de MBO Theaterschool door Collectief Het Paradijs, want dít vindt TR Educatie & Interactie belangrijk.