Kunsthart

Kunsthart is een nieuwe Nederlandse komedie over de directeur van het Rijksmuseum Wim Pijbes, onze minister-president Mark Rutte, de wereldberoemde DJ Armin van Buuren en een afgevaardigde van de fietsersbond in 3 gesprekken.

Wim Pijbes en de vrouw van de Fietsersbond hakken tijdens een intieme ontmoeting samen knopen door, in aanwezigheid van de Nachtwacht.

De vrouw van Armin van Buuren voert voorafgaand aan diens optreden tijdens de troonwisseling een opzienbarend gesprek met de chef-dirigent van het Concertgebouworkest, in aanwezigheid van een bestuurder.

En Mark Rutte reageert als onverwacht kunstliefhebber vanuit het Torentje op de protesten van de kunstenaars op de bezuinigingen.

Heel af en toe haalt kunst de voorpagina van de krant. Vaak vanwege een conflict tussen kunst en politiek. Kunsthart gaat over drie van zulke berichten uit onze recente geschiedenis. Samen schetsen deze gesprekken een beeld van de Nederlandse volksaard en hoe we ons verhouden tot de kunsten. Heeft de Nederlander eigenlijk wel hart voor kunst?

Parool *****
"Het is een hilarische, puntige en bij vlagen briljante tekst waarin steeds andere partijen uit de bestuurlijke en de kunstwereld tegenover elkaar staan."

De Volkskrant****
"Theater dat op een zo vrolijke en toch ook inhoudelijke manier naar de eigen wereld (en de belangen daaromheen) kijkt, dat zie je niet zo vaak."

Scènes*****
"Kunsthart is vooral de voorstelling van Guy Clemens. Met zijn superieure techniek nestelt hij zich in de eredivisie van acterend Nederland nabij Gijs Scholten van Aschat en Pierre Bokma. Maar ook Mugmetdegoudentand verdient een pluim, want het bewijst zich met deze even amusante als intelligente productie opnieuw als ideale chroniqueur van onze tijdgeest. Dat ze dit al dertig jaar met een constante kwaliteit volhouden is onvoorstelbaar knap."

Theaterkrant****
"Alle hulde voor Kunsthart (...) De tekst van Vecht is meeslepend en geestig. Het spel ook. Guy Clemens is voor mij de ster van de avond." 

NRC****
"In de regie van Lineke Rijxman krijgt de toeschouwer een ontluisterende blik achter de schermen van belangrijke politieke beslissingen op kunstgebied. Rijxman en schrijver Nathan Vecht laten op treffende, humoristische wijze het ongemakkelijke huwelijk zien tussen kunst en politiek."