Lars van den Brink

De Nieuwe Laura

Laura van Dolron
wo 24 feb - vr 18 jun
Een ontroerende en grappige viering van mens-zijn

In de luwte van de lockdown heeft Laura van Dolron een nieuwe voorstelling gemaakt De Nieuwe Laura. Wat een kritiek aan theater moest worden, werd een ode aan de sector. 

De Nieuwe Laura is een onnadrukkelijk feministisch pamflet, een midlife pauze, een afscheidsvoorstelling en een overzichtstentoonstelling. Ja allemaal ja!             

                                                                                                          

“…in de rust en de ruimte die de pandemie ons geeft schreef ik met plezier en liefde een voorstelling over theater en de echte wereld. Hoe meer ik dacht dat de voorstelling niet door zou gaan hoe meer plezier ik kreeg in het maken. Elke dag dat ik niet gebeld werd met de vraag "hoeveel bossen bloemen wil je op de première...?" werd het beter. Het is een liefdesverklaring aan niet essentiële dingen die van belang zijn, aan de plekken waar je even pauze kunt nemen, aan de mensen die je doen denken “let maar niet op mij”... aan het publiek en en en.. een viering van het woord EN.”

 

Na een memorabele pre-première reeks in een gekraakt Frascati, waarin van Dolron één-op-één voorstellingen speelde voor diegene die van essentieel belang zijn in deze veranderende wereld: de journalisten, komt De Nieuwe Laura naar uw theater zodra het mag.

Over Laura
Laura van Dolron creëerde een eigen genre, stand-up filosofie. Al jaren zoekt ze naar actualiteit in de maatschappij en in de theaterzaal. Ze ging de afgelopen jaren het theater uit en de wereld in. Daarvan brengt ze verslag uit. Liefst live en zonder voorbedachte rade.

De pers over Laura van Dolron

★★★★★ Hartverwarmend | Vincent Kouters [Volkskrant]

De Nieuwe Laura is een zoektocht, met de nodige omwegen en doodlopende weggetjes, naar de waarde van theater. Misschien niet heel opzienbarend, maar door de vele, mooie anekdoten die ze vertelt, wel hartverwarmend. 

 

★★★★★ Doordenkertjes | Hanny Alkema [Trouw] 

Van Dolron verleidt jouw brein achteloos tot doordenkertjes over eigen werk en privé.

 

★Keuze van de criticus★ Meesterverteller en het meisje | Fransien van der Putt [Theaterkrant]  

Ongemeen scherp geformuleerde en genereuze observaties. Ook nu is ze meester in het spelen met de regels van het spel, besteedt ze veel aandacht aan de gevoeligheid van het moment en laat ze de spanning over de paradoxale natuur van haar optreden openlijk toe.

 

Intieme pauzeplek | .…..[Parool]

Nieuwe Laura biedt intieme pauzeplek.

 

★★★★★ Wauw. | Els van Steenberghe [Focus.Knack.BE]  

Het theater dat van Dolron brengt, is een genre op zich. Speciaal ontworpen decors, kostuums, meesterlijke belichting of een imposant of fictief verhaal: je hoeft er niet naar te zoeken. Zij gebruikt haar leven als springplank om het over het leven te hebben.

 

Uitpuilende zalen| Herien Wensink [Volkskrant] 

..haar nieuwe voorstelling? Die speelt ze straks alsnog, voor iedereen die maar wil. In uitpuilende zalen, hoop ik.

 

Warm bad| Harpers Bazaar  

De Nieuwe Laura is een gewaagde set, maar ook slim, bleek al snel toen er ruimschoots over haar geschreven werd. 

 

●●●●● weerstand en instemming | Ron Rijghard [NRC]

In De nieuwe Laura roept Van Dolron weerstand en instemming op. Het is ‘en-en’, de levenshouding die ze zelf propageert. Met een positieve balans. 

 

Meesterverteller | Joyce Roodnat [NRC Column]

Ik prijs me gelukkig met de anderhalvemetermaatregel, anders was het denkbaar dat ik Van Dolron in de armen zou vliegen – en ik ken haar niet eens persoonlijk. En er is nog iets, ik moet vaak huilen van haar shows. Dat moet nu niet gebeuren, dat is gênant als je een one-woman bent. 

 

Laura maakt altijd theater voor mij alleen, zo voelt dat althans | Hein Janssen [op Facebook]

Of er nou 1, 2, 30 of 150 mensen zitten – Laura maakt altijd theater voor mij alleen, zo voelt dat althans. Ik zweefde dus weg van de werkelijkheid en leerde over het nut en onnut van applaus, de rol van de toeschouwer, de soms wezenloze blik van poezen, de beslotenheid van het theater versus de echte wereld. En nog veel meer.

 

In de beperking toont zich de meester| Esther Kouters [Telegraaf] 

Via één-op-één voorstellingen terug naar gevulde zalen. In de beperking toont zich de meester.

 

Applaus | Evelyne Coussens [e-tcetera.be]

Theatermaker Laura van Dolron liet zich nooit, en laat zich ook nu niet voor één gat vangen.

Melig wordt Van Dolron soms, slim blijft ze altijd, en door de ingenieuze tekstconstructie blijft het opzet van De Nieuwe Laura tot het eind aangenaam onzeker. 

 

Weet je, De Nieuwe Laura is gewoon de oude, in goede doen.

 

Genadevolle stilte. Applaus.

Lars van den Brink
Lars van den Brink

Team

Tekst en performance Laura van Dolron en eventuele gasten Spiekbrieven Willem de Wolf Soundtrack Frank van Kasteren en Wilko Sterke Decor van cadeau’s Wikke en Marloes  Licht Gé Wegman Techniek Saskia Koenders