Naar de hoofdinhoud Naar de voettekst
foto: Lisa Schamle

Hunter

Courtney May Robertson / Dansateliers
wo 17 jan en do 18 jan

'It is thus not lack of cleanliness or health that causes abjection but what disturbs identity, system and order. What does not respect borders, positions, rules. The in-between, the ambiguous, the composite’ - Powers of Horror, Julia Kristeva

Onze vlezige lichamen scheiden een overvloed aan vloeistoffen in verschillende kleuren en consistenties af. We verliezen haar, huid, tanden en nagels met ons uiteindelijke en onvermijdelijke verval tot besluit. Ondanks de natuur van dit proces, streven maatschappelijke idealen van reinheid ernaar om deze realiteit te onderdrukken. In HUNTER wordt de staat van verstoting/afstoting met open armen ontvangen. Samen met haar levensgrote dubbelganger presenteert Courtney May Robertson beelden waarin het monsterlijke en groteske triomfantelijk gevierd worden, en overdaad gekoesterd wordt. Het duo ontmoet elkaar binnen een samensmelting van pornografie, horror en melodrama; drie zeer fysieke cinematografische genres die vaak afgedaan worden als ‘low culture’. Echter vormen deze thema’s in HUNTER een plek waar ruimte is voor ongefilterde overgave en overdaad.

Waarschuwing:
Deze voorstelling wordt afgeraden voor personen onder 16 jaar. Het bevat flitsende lichten en verwijzingen 
naar zelfverwonding, die door de toeschouwer als schokkend ervaren kunnen worden.

Over de maker

Courtney May Robertson (Schotland, 1992) is een Rotterdamse performer en maker. Na haar afstuderen in 
2013 sloot ze zich aan bij Club Guy & Roni's Poetic Disasters Club. Sindsdien heeft ze veelvuldig 
opgetreden in heel Europa in werk van onder meer Jan Martens, Connor Schumacher en Florentina 
Holzinger. In 2015 begon Courtney met het creëren van haar eigen kleinschalige / DIY geproduceerde 
performances. Als getraind danseres begint Courtney's werk met het lichaam, maar overspant het 
verschillende disciplines waaronder video, generatieve kunst, schrijven en beeldende kunst. Terugkerende 
onderwerp in haar werk draait om een wijdverspreid fenomeen dat ze heeft gedefinieerd als 'het 
meedogenloze verlangen om te domineren’.

Voor het concept van THE WOMAN DESTROYED kreeg ze De Troffel 2020; Festival Cement’s stimuleringsprijs voor jonge makers. Ook werd ze genomineerd voor de Belgische equivalent, de Roel Verniers Prijs van Het Theater Festival België. In 2021 ontving ze de Young Artsupport Amsterdam (YAA) prijs. Haar korte solo the pleasure of stepping off a horse when it’s moving at full speed (2020), werd geselecteerd voor Aerowaves Twenty22. Momenteel zijn Dansateliers, ICK Amsterdam en Dans Brabant coproducenten van haar werk. Courtney's voorstellingen zijn te zien geweest in Nederland, Noorwegen, Polen, Ierland, Denemarken, België, Frankrijk, Italië en Zweden.

foto: Lisa Schamle
foto: Leroy Verbeet

Team

concept, choreography + performance Courtney May Robertson sound design Puck Schot (Acidic Male) light + stage design Manuel Boutreur puppet design Ronald Schinkelshoek dramaturgy Lara van Lookeren discomfort devices BNDSN creative producer Lena Meijer co-producers Dansateliers, Dans Brabant, ICK Artist Space & Grand Theater Groningen financially supported by Stimuleringsfonds Design Grant, Gemeente Rotterdam & AFK with thanks to Yoko Haveman