Gaze

In GAZE worden drie vrouwen in een gigantisch terrarium tentoongesteld. Gevangen in een wereld waarin kijken en bekeken worden de maatstaf is, onderzoeken ze welke rol hun lichaam (nog) kan, wil en mag spelen in hun queeste naar erkenning.  

In deze danstheatervoorstelling brengt choreografe Laura Neyskens een overmoedige ode aan de erfzonde en trekt ze in de aanval tegen de hypocrisie van de deugdzaamheid. Samen met dramaturg Raphaël Vandeweyer gaat ze op zoek naar welke macht ons lichaam heeft. Op een beeldende, anarchistische en poëtische manier onderzoeken ze hoe dominante verhalen ons lichaam vormen en welke impact dat heeft in een wereld waarin we bovenal (graag) gezien willen worden.

GAZE werd gecreëerd in het kader van Inter:Action, het nieuwe makerstraject van Action Zoo Humain.

Waarom deze voorstelling?
De laatste jaren vinden er belangrijke maatschappelijke verschuivingen plaats. Een inhaalmanoeuvre om vastgeroeste vanzelfsprekendheden, verworven uit scheefgegroeide patronen, recht te trekken. Privileges worden in vraag gesteld, paradigma's uitgedaagd en denkkaders verschoven. Een positieve ontwikkeling die ook in de theaterzaal erg voelbaar is.  

Tegen die achtergrond trok choreografe Laura Neyskens naar de tekentafel voor deze voorstelling, omdat ze in veel nieuwe verhalen haar eigen stem niet terugvond. Waar ze zelf vaak een drang naar overdaad, perversie en totale overgave voelt, merkte ze aan beide kanten van het ideologische spectrum eerder een roep om zuiverheid en kuisheid. Een bijna doctrinaire -en vaak ook hypocriete- drang naar deugdzaamheid. Mensen worden uitgesloten en bepaalde dingen moreel verboden, maar, zoals de Amerikaanse feministe Maggie Nelson schrijft:  

“Wie heeft de macht, het gezag, het recht, de plicht en/of het lef om op te komen voor een ander lichaam, vooral als het gaat om een lichaam dat doet wat het zegt te willen doen? Wanneer en hoe heeft iemand zaken met wat we tijdens ons leven met ons lichaam doen?”

 

Het deed Laura beseffen dat haar kijk op de wereld altijd gekleurd is geweest door een dominante, witte, heteroseksuele en mannelijke groep. Een blik die wordt bepaald door mannelijkheid. Moet ze tegen haarzelf beschermd worden? Moeten mensen zoals zij gedeprogrammeerd worden?

Hoe vormen verhalen ons en de rollen die we spelen? Hoe gaan we om met de spanning tussen lichaam en geest? Moeten we ons verzetten tegen stereotypen? Hoe aantrekkelijk of gevaarlijk het spel van kijken en bekeken worden ook is? Willen we het rollenspel opgeven? En hoe verzoen je dat met je eigen waarden en morele bewustzijn?  

Het is in dit spanningsveld waarin de voorstelling wil opereren. Samen met dramaturg Raphaël Vandeweyer niet toevallig een witte heteroseksuele man- gaat ze aan de slag. Niet met pasklare antwoorden, maar door de juiste vragen te stellen en het onzegbare voelbaar te maken.

INTER:ACTION
Naast het werk van regisseur en artistiek leider Chokri Ben Chikha zet Action Zoo Humain in op de artistieke ontwikkeling en begeleiding van nieuwe spelers/makers. Deze makers zijn al een aantal jaar afgestudeerd en/of hebben al ervaring opgebouwd in het theaterveld. Action Zoo Humain geeft hen de kans om een artistiek verdiepend ontwikkelingstraject aan te gaan. Na een eerste traject worden de makers begeleid in het ontwikkelen en maken van een eigen productie. Laura Neyskens en Raphaël Vandeweyer werkten al eerder samen met Action Zoo Humain en kunnen op deze manier hun parcours bij het gezelschap verder zetten.