Deep Time

Waar het eerste hoofdstuk KHÔRA filosofeert over een nieuwe postmenselijke wereld, verkent Deep Time de grenzen van ons aanpassingsvermogen in dit parallelle universum. Via shapeshifting gebruiken drie performers natuurlijke elementen uit hun nieuwe omgeving om te overleven. In deze transformaties herdefiniëren ze zowel hun identiteit als de onderlinge verbindingen. Boons werpt een intrigerende vraag op: is ons aanpassingsvermogen eindig? En wat betekent dit vermogen om te muteren voor ons mens-zijn? 

“Ik geloof sterk in de noodzaak om na te denken over de richting waarin wij als samenleving bewegen. Nu we steeds verder evolueren in het digitale tijdperk, belanden we in een zone waarin we de mens ‘upgraden’ om te kunnen overleven. Technologie, die ons leven ogenschijnlijk eenvoudiger maakt, lijkt ons lichaam steeds minder belangrijk te maken. In mijn werk wil ik contact maken met onszelf door het lichaam te ervaren - niet alleen individueel, maar ook samen." — Astrid Boons