De meiden

‘Des Brébis Enragés’ (‘Woedende Schapen’) was de kop boven het artikel in het Franse weekblad Détective op 9 februari 1933. Op de cover staan de twee zusjes Christine en Léa Papin, allebei gekleed in een dienstjurkje met een kanten kraag. ‘Twee engeltjes? Nee! Twee monsters die in Le Mans hun madame en haar dochter de ogen uitrukten. Met lege oogkassen, ingeslagen schedels stierven de slachtoffers na een verschrikkelijk lijden.’ 

De zusjes Papin stonden bekend als perfecte dienstmeisjes. Wanneer hun meester thuiskomt, treft hij vrouw en dochter aan in een bloedplas. De meiden hebben hen vermoord en het huis overhoopgehaald. Ze wasten zich en gingen samen in één bed liggen. Jean Genet las dit artikel in de gevangenis en schreef dit verhaal. 

Over de voorstelling
Twee meiden/zussen zijn in dienst bij Madame. Als Madame niet thuis is spelen ze een rollenspel waarbij de éne meid Madame speelt en de andere meid haar eigen zus. Het is een spel om eindelijk wraak te nemen, maar ook om beurtelings een keer Madame te kunnen zijn én de ultieme, perfecte meid te spelen. Het is een spel tussen klassen waarbij de vaak onzichtbare onderklasse de bovenwereld ontmoet, vergelijkbaar met de onlangs meermaals gelauwerde film Parasite van Bong Joon-ho. Madame wordt in dit spel verheerlijkt als een Maria, maar ook vernedert en vertrapt.

Modeontwerper/ kunstenaar Bas Kosters maakt de kostuums die een belangrijke rol spelen in deze voorstelling. De meiden hebben een bijna fetisjistische relatie tot de kleren van Madame. Haar garderobe speelt een hele belangrijke rol. Ze kruipen om beurten uit de krochten van hun meidenbestaan en transformeren in Madame.   

De voorstelling zal een beeld geven van de Madames en de meiden van deze tijd: de illegale schoonmakers, prostituees, de fruitplukkers, de pakjesbezorgers, de afwassers. De meiden in 2020 leven in de schaduwwereld die in onze maatschappij onmisbaar en onzichtbaar is.