Cliënt E. Busken

Regisseuse Maria Kraakman: “We worden oud, we takelen af, we worden overgeleverd aan de zorg van vreemden, we wachten op het einde… Gelukkig hebben we Jeroen Brouwers! Hij schreef een taalmonument vol humor en venijn, en laat zien dat we tot het einde toe vrij zijn in onze gedachten.” En waar de taal hapert, laat Jip van den Dool de muziek spreken. 

Gijs Scholten van Aschat: "Toen ik dit boek las, zag ik er meteen een voorstelling in. De hoofdpersoon E. Busken kan niets meer, alles is hem ontnomen, hij heeft alleen nog zijn gedachten, die hij met ons deelt. Hij bevindt zich in de laatste fase van zijn leven, waar werkelijkheid, droom en herinnering niet meer van elkaar te onderscheiden zijn. In dit bouwwerk van taal raken wij verzeild. Omdat Jeroen Brouwers, om met E. Busken te spreken ‘een welhaast religieus taalbesef heeft met een woordenvariëteit als een bloementuin’, verlangde ik bij het bewerken van het boek naar muziek. Om even aan de taal te ontsnappen. Maar ook om door de muziek uit de jeugd van de hoofdpersoon, dichter bij hem te komen. In deze voorstelling hoop ik mijn twee grote liefdes in mijn vak te combineren. Taal en Muziek. Voor het hoofd en het hart."