Nachtwacht

NITE / Club Guy & Roni / Hiiit / Asko Schönberg|ensemble / Nederlands Kamer Koor NXT
do 27 mrt en vr 28 mrt
Een familietragedie waarin iedereen los probeert te komen uit de rol die hen toebedeeld is

Nachtwacht is een typische NITE voorstelling: energiek, muzikaal en hyper actueel. Na de succesvolle voorstelling Salam is Jack Wouterse terug bij NITE. In een gitzwart, oergrappig en dieptriest stuk dat via ouderdom en sterven thema’s als familie, emancipatie en autoriteit behandelt. 

Click here for English

Een familietragedie waarin iedereen los probeert te komen uit de rol die hen toebedeeld is, zodat ze zelf een rol kunnen bepalen waar ze écht in geloven. Donker maar ook meditatief. Beklemmend maar uiteindelijk bevrijdend. Waarin een zwakker wordende harstslag langzaam overgaat in een opwaartse beat. Een rituele reis naar het einde van de nacht, op weg naar het eerste licht van de nieuwe dag.

Na Brave New World 2.0 (2019), The Underground (2022, nominatie Louis D’or Sanne den Hartogh) en Yara’s Wedding (selectie Nederlands Theaterfestival 2023) creëren Rik van den Bos, Guy Weizman en Roni Haver opnieuw een wereld waarin de grote thema’s van deze tijd via moderne dans, nieuw gecomponeerde muziek en teksttheater onorthodox en zonder vrees op een waarachtige manier tegen het licht worden gehouden.

‘We zien de wereld niet zoals ‘ie is, maar zoals wij zijn.’

‘En hoe kunnen we de verhalen van onze voorouders bewaren en toch ruimte maken voor een nieuwe tijd. Een betere wereld. 

Het verhaal
In een zorginstelling wordt het voltooide leven van een oude man (Jack Wouterse) gerekt. Terwijl zorgpersoneel de man bekijkt en in zijn levensonderhoud voorziet houden ze een logboek bij waarin alle handelingen die ze bij Dhr. zoals hij in het logboek wordt genoemd, verrichten keurig bijgehouden wordt in korte, objectieve aantekeningen. 

Terwijl deze notities als een harstslag door de voorstelling lopen, komt de familie van Dhr zo af en toe eens langs. Een moderne familie die, zoals de meeste families vandaag, bestaat uit eilandjes. Uit eenzame individuen die contact en verbinding missen, maar elkaar op afstand houden. Vooral Dhr’s dochter worstelt met zijn naderende dood. Want de oude broze machteloze man was ooit een autoritaire, gefrustreerde vader. En al is er nog maar weinig over van de man die ooit dwingend haar leven voor haar uitstippelde, zo vlak voor zijn dood merkt ze hoe hij nog altijd onder haar huid zit. 

Het sterven van de oude man is als het sterven van een tijdperk. Als een verlossing van het patriarchaat. Als de dood van een God. Een dood waar ze naar had uitgekeken. Omdat die haar voorgoed zou bevrijden. Maar als ze naar haar gezin kijkt, naar haar eigen zoon en dochter, ziet ze dat de invloed van die stervende man groot is geweest. Ze dacht zich losgemaakt te hebben, maar haar wereld is nog altijd ingericht naar zijn geest. Ze kan niet anders dan de wereld door zijn ogen zien. Op de valreep realiseert ze zich dat ze opnieuw moet leren kijken, om in staat te zijn om te leven zoals ze dat eigenlijk zou willen doen. De vrouw weet dat ze nog een strijd te voeren heeft met een man die eigenlijk niet meer tot een strijd in staat is. Zo gaan ze samen een laatste nacht is. Een nachtwake. Waarin de stervende man en de naar haar identiteit zoekende vrouw samen meer en meer loskomen van de eenheid van ruimte en tijd. 

En terwijl dat gebeurt, verlaat ook het stuk meer en meer de traditionele wetten van het theater. Van een theatervoorstelling ontwikkelt de voorstelling zich naar een afscheidsritueel en een geestuitdrijving in één. Om uiteindelijk te eindigen in een bevrijdende rave. 

Extra

English

Nachtwacht
is a typical NITE performance: energetic, musically driven and extremely relevant. After the success of Salam, Jack Wouterse is back with NITE for this new, pitch black, incredibly funny and deeply saddening performance.  
Through inevitable aging and death, Nachtwacht deals with themes such as family, authority and emancipation. A family tragedy in which everyone tries to break free from their assigned roles, to get the chance to define a role for themselves that they truly believe in. It’s dark but also meditative. Oppressive but ultimately liberating. A weakening heartbeat slowly turns into an upward beat. A ritual journey to the end of the night, towards the first light of the new day. 

Following their previous works such as Brave New World 2.0 (2019), The Underground (2022, from which Sanne den Hartogh was nominated for the Louis D’or award), and Yara's Wedding (selected for the Nederlands Theaterfestival 2023), Rik van den Bos, Guy Weizman, and Roni Haver delve once again into a realm where the significant themes of our era are fearlessly and unconventionally explored through a fusion of dance, text and newly composed music. 

'We don't see the world as it is, but in the way we are.'  
'How can we preserve the stories of our ancestors and still make room for a new world.  
A better world?’  

The story
The twilight years of an elderly man (Jack Wouterse) are prolonged in a care facility.  
As caregivers attend to his needs, they keep a logbook documenting every action performed on Mr. (as he's referred to in the logbook) in short, objective notes. 

As these notes pulse through the performance like a heartbeat, occasionally, Mr.'s family pays him a visit. A modern family, fragmented like most families today, consisting of isolated individuals yearning for connection but keeping each other at arm's length.  
Particularly, Mr.'s daughter struggles with his impending death. For the frail, powerless old man was once an authoritative, frustrated father. And though little remains of the man who once dictated her life, she realizes, on the brink of his death, how deeply he still affects her. 

The passing of the old man is like the end of an era. A form of liberation from patriarchy. Like the death of a god. A death she had long awaited, anticipating it to free her forever. But as she looks at her family, at her own son and daughter, she realizes the profound influence of that dying man. She truly believed she had broken free, yet her world remains moulded by his spirit. She can't help but see the world through his eyes. At the eleventh hour, she understands she must learn to see in a new way, to live as she truly desires. The woman knows she still has a battle to wage with a man who is no longer capable of fighting. And so, they spend one last night together. A vigil. In which the dying man and the woman, searching for her identity, gradually detach from the confines of space and time. 
And as this unfolds, the performance increasingly defies the traditional conventions of theater. What begins as a theatrical performance evolves into a farewell ritual and an exorcism combined. Ultimately culminating in a liberating rave. 

Team

regie Guy Weizman choreografie Roni Haver, decorontwerp Ascon de Nijs, componist Luke Dean, kostuums Maison The Faux, lichtontwerp Maarten van Rossem, dramaturgie Friederike Schubert, muziek dramaturgie David Dramm, schrijvers Rik van den Bos, Marieke van Veen, cast Jack Wouterse, Sarah Janneh, Bien De Moor, Sanne den Hartogh, Olaf Ait Tami, Nimuë Walraven, Bram van der Heijden, Angela Herenda, Igor Podsiadly, Jésula Toussaint Visser, Camilo Chapela, Sofiko Nachkebiya, Adam Peterson zangers van NKK NXT, musici van Asko|Schönberg en slagwerkers van Hiiit.